Lange tijd is niet het doelsaldo, maar het doelgemiddelde bepalend geweest voor de eindrangschikking bij een gelijk aantal punten. Pas vanaf het seizoen 1970-1971 werd het doelsaldo de norm in het profvoetbal. De amateurs volgden nog wat later, in 1974. In de ranglijsten tot het seizoen 1969-1970 is op deze site daarom het doelgemiddelde opgenomen in de laatste kolom.

Hoewel het doelgemiddelde dus al bijna vijftig jaar niet meer wordt gebruikt, is de term kennelijk zo ingeburgerd dat deze nog steeds met enige regelmaat wordt gebruikt als in feite het doelsaldo wordt bedoeld. Dat maakt het extra verwarrend, omdat het wel degelijk twee verschillende dingen zijn.

Het is een logische keuze geweest om over te stappen op het doelsaldo (aantal doelpunten voor minus het aantal doelpunten tegen). Bij het doelgemiddelde (aantal doelpunten voor gedeeld door het aantal doelpunten tegen) is het belang van een goede verdediging namelijk veel belangrijker dan bij het doelsaldo. Voor het propageren van aanvallend voetbal is het doelsaldo aanmerkelijk beter.

Het doelsaldo voelt bovendien een stuk eerlijker. Het lijkt erg onnatuurlijk dat 30 doelpunten voor en 15 tegen (doelgemiddelde: 2,0) beter scoort dan 60 doelpunten voor en 35 tegen (doelgemiddelde: 1,71). Een juiste keuze dus van de spelregelmakers. Het is hooguit opmerkelijk dat het zo lang heeft geduurd, voordat deze verandering werd doorgevoerd.

Uit het Nieuwsblad van het Noorden (27 mei 1969, via Delpher.nl)