Vanaf 1945 – NEC

De nogal lugubere bijnaam de bloedkuul dankt Stadion De Goffert aan de wijze waarop de bouw tot stand kwam. Als werkverschaffingstraject is het stadion aangelegd in een kuil die door de arbeiders met de hand moet worden gegraven.  Het stadion met 29.000 plaatsen is zowel bekend als berucht door een atletiek- en een wielerbaan rondom het veld, waardoor de toeschouwers erg ver van het veld zitten. Als het in 1939 gereed is – als onderdeel van de aanleg van een groot park, zoals dat met name in Duitsland gebruikelijk is – lukt het de gemeente Nijmegen dan ook niet NEC of Quick te verleiden in De Goffert te gaan spelen. De clubs vrezen dat het stadion voor hen veel te groot is. Noodgedwongen maakt NEC in 1945 toch de overstap, omdat het terrein aan de Hazenkampseweg volledig vernield is in de oorlog. De toeschouwersaantallen zijn in dat eerste seizoen overweldigend en dus blijft NEC spelen in De Goffert. In de decennia daarna wordt de waardering voor het stadion steeds kleiner. Zeker als NEC gaandeweg alsmaar minder publiek trekt en De Goffert vaak grotendeels leeg is bij wedstrijden, is de roep om een nieuw stadion groot.

In 1999 is zover, maar op dezelfde locatie. Het stadion wordt wel volledig vernieuwd. Op luchtfoto’s en kaarten is goed te zien dat het nieuwe stadion als het ware in het oude is ‘gelegd’, waarmee duidelijk wordt hoeveel compacter het nieuwe stadion is. Het gaat daarbij om een typisch jaren negentig stadion met gelijke tribunes rondom, een gracht en hoge tribuneopgangen. De capaciteit van 12.500 is in de regel voldoende voor de grootte van NEC’s achterban, die na de ingebruikname van de nieuwe Goffert wel weer duidelijk groeit.

CC-BY Kadaster 2016